Het sadistische universum 1, Willem Frederik Hermans

Zakelijke gegevens:

Auteur(s): Willem Frederik Hermans
Land: Nederland
Pagina's: 190
Uitgever: De Bezige Bij
Datum uitgave: 1966

Schrijver:

Willem Frederik Hermans wordt op 1 september 1921 geboren in het Diaconnessen ziekenhuis in Amsterdam. Hij groeit op in een Amsterdams onderwijzersgezin. Zijn vader is zeer dominant en stelt hem zijn ouders zuster Corry (Cornelia) altijd ten voorbeeld. Zij pleegt in mei 1940 zelfmoord als de Duitsers Nederland binnenvallen en haar geheime relatie met haar neef Piet Blind wordt ontdekt. Hermans doorloopt het Barlaeus gymnasium en gaat op aandringen van zijn vader sociale geografie studeren. Na een jaar stapt hij over op fysische geografie. In 1943 haalt hij zijn kandidaats, daarna moet hij zijn studie staken omdat hij weigert de loyaliteitsverklaring te tekenen. Delen van zijn eerste romans verschijnen direct na de oorlog in de tijdschriften Podium en Criterium. Op 4 juli 1950 huwt hij de Surinaamse Emmy Meurs met wie hij in 1955 een zoon, Ruprecht, krijgt. In 1953 wordt Hermans benoemd aan de Rijksuniversiteit Groningen, eerst als assistent, later als lector in de fysische geografie. Hij promoveert in 1955 cum laude op een dissertatie over aardlagen in Luxemburg met Gerard Reve en de apotheker Oey Tsjeng Sit als paranimfen. In 1960 verschijnt zijn alom erkende wetenschappelijk werk Erosie, maar de problemen aan de universiteit nemen toe. De verhouding met staf, collega’s en studenten raakt totaal verziekt, in 1973 neemt hij ontslag. Hij vertrekt naar Parijs, van waaruit hij bijvoorbeeld als Age Bijkaart in Het Parool zijn vaderland scherp en bijtend onder de loep neemt. In 1977 krijgt hij uit handen van koning Boudewijn de Prijs der Nederlandse letteren. Andermaal voelt Hermans zich meer thuis in de francofone Belgische wereld en in Frankrijk zelf – alhoewel later blijkt dat hij in Parijs nauwelijks contacten heeft – dan in Nederland. In 1986 verklaart de Amsterdamse burgemeester Ed van Thijn hem tot persona non grata omdat hij een bezoek heeft gebracht aan Zuid-Afrika. Er volgt een rel. Hermans bezoekt onverwachts de hoofdstad in 1987, maar na een bommelding is het voor hem genoeg en komt hij pas voor de presentatie van zijn boekenweekgeschenk In de van het schimmenrijk in 1993 weer naar zijn geboorteplaats. Nadat er in Parijs op hem en zijn vrouw door een verwarde man een aanslag is gepleegd, besluit Hermans Parijs te verlaten. Hij vestigt zich in een sjieke diplomatenwijk van Brussel, waar hij gelukkige laatste jaren beleeft, al is zijn gezondheid door het haast dwangmatige roken dan al slecht. Met enkele getrouwen in de buurt voelt hij zich in de Belgische hoofdstad zeer thuis. Vlak voor zijn dood keert hij per ambulance naar Nederland terug, hij sterft in het Utrechtse Academisch Ziekenhuis en wordt in alle stilte op Daelwijck gecremeerd.